Psathyrella phaeocystidiata Singer 1973
in Beihefte zur Sydowia 7: 73

Basionym: Psathyrella phaeocystidiata Singer 1973 l. c.
Originaldiagnose:
„Pileo fuscobrunneo vel dactylobrunneo (e. gr. „burnt umber“ M&P), per medium radium pellucide striato, hygrophano, glabro sed ad marginem extremum albofloccoso e velo convexo-campanulato, dein convexo-subapplanato et subumbonato vel conico-applanato et obtuso, 24-35 mm lato. – Lamellis umbrino-fuscis („Vandyke br.“ M&P), angustis vel satis angustis, confertis, adnexis vel adnatis. – Stipite albo, ad apicem subsericeo vel pruinoso, ceterum glabro, annulato, leniter apicem versus attenuato, 50-62 x 3.5-5 mm, ad apicem 2.5-3.5 mm lato; velo albo, crasse membranaceo sed fragili, ad marginem pilei appendiculato et floccoso, annulo initio apicali et bene evoluto, sulcato sursum, levi deorsum (ad latus interius), mox fragmentario vel fugaci; - Carne alba vel albida, inodora. – Sporis 8-10.3 x 4.2-4.5 µ, plerumque 8.5-9.5 x 4.5 µ, Boletorum sporas forma sua aemulantibus, oblongis, vix nevix rarius lenissime reniformibus, levibus, parietibus duplicibus, atrocastaneis vel subpurpureofuscis, poro germinativo lato truncato praeditis, depressione vel applanatione suprahilari instructis, rarius sine ullis. – Basidiis 13-15 x 6.7-8 µ, clavatis. Basidioles perbrevibus, vesiculosis, hyalinis, interdum ex eis basidiis, interdum pseudoaparaphysibus enascentibus, his ± 13 x 9 µ, basidiis (2)-4-sporis. Cystidiis metuloideis 35-78 x 9.5-17-(20) µ, moderatim crasse vel crasse tunicatis (ut minime prope apicem), fusiformibus, ad apicem subacutis vel acutis aut appendiculo acuto munitis, raro obtusis sed semper attenuatis apicem versus e parte mediana, fuscis, in parte superiore ammoniaci ope virescentibus sed haud manifeste incrustatis, ad acies et latera lamellarum numerosis, sed ad acies saepe minoribus. Cheilocystidiis 13-35 x 9-31 µ, vesiculosis, hyalinis, levibus, tenuitunicatis, late rotundatis ad apicem nec mucronatis. – Hyphis in tramate hymeniphorali regulari dilute stramineis vel fuscidulo-hyalinis, sine pigmentis incrustantibus, omnibus fibulatis. – Epicute pilei hyalina, e cellulis isodiametricis vel subisodiametricis efformata, cellulis e. gr. 30-35 µ diam.. Hypodermio cutiformi sed in epicutem gradatim transeunte, brunneo vel fusco, sine incrustationibus. – Ad terram et detritum terrae mixtum in Alnetis superioribus. – Typus a R. Singer (T 5138) in Argentinia: Jujuy: Lagunas de Yala 2350 m alt. 14 II 1966 lectus et in F conservatus. Paratypus a R. Singer (T 3896) ibidem 8 II 1965 lectus et in F conservatus.”
Typus: Argentinien, Jujuy, 14.02.1966, R. Singer T 5138 (F)
Wichtige Synonyme: Keine bekannt.
Ausgew. Beschreibungen: Keine weiteren bekannt.
Ausgew. Abbildungen: Keine bekannt.
Merkmale:
Hut 24-35 mm breit, konvex bis campanulat, später verflachend, braun, am Rand weißflockig.
Lamellen bräunlich.
Stiel 50-62 x 3,5-5 mm, weiß, mit Ring.
Sporen 8-10,3 x 4,2-4.5 µm, oblong, meist mit suprahilarer Depression, dunkel rötlichbraun.
Basidien 4-sporig, selten 2-sporig.
Cheilozystiden 13-35 x 9-31 µm, vesiculos, dünnwandig.
Pleurozystiden 35-78 x 9,5-20 µm, fusiform, dickwandig, mit apikalen Kristallen.
Schnallen vorhanden.
Habitat: Terrestrisch, in Streu
Verbreitung: Argentinien