Atriplex recurva d'Urv. 1822
in Mémoires de la Société Linnéenne de Paris 1: 284

Basionym: Atriplex recurva d'Urv. 1822 l. c.

Originaldiagnose oder -beschreibung:

"A. maritima laciniata. C. B. Tourn. Inst. 505 [1]. Icon. Aubrict. Optimè.
A. caule patulo ramoso, foliis longibus petiolatis, utrinque argenteis lacinatis apice recurvis crassiis ferè carnosis, spicis nudis terminalibus.
Planta tota pulvere denso incano obsita, folia ramorum sterilum multo magis recurva quàm in ramis fructiferis. Frustus non vidi. - Ad littus Atticum, propè insulam Helenam legi. Incunte octobri floret."

[1] Tournefort, J. P. de (1703): Corollarium institutionum rei herbariae in quo plantae 1356 munificentia Ludovici Magni in orientalibus regionibus observatae recensentur. - Paris: Typographia Regia.


Kennzeichen:

♄ Ägäis, Kreta, Geröll- und Sandböden, Ufer, kalkhold. Halbstrauch, bis 100 cm hoch. Laubblätter triangulat bis spießförmig, Rand kräftig gezähnt-gebuchtet, Oberseite graugrün, Unterseite silbrig grau. Vorblätter bis zur Hälfte verwachsen, Rand glatt oder gezähnt, dorsal ohne oder mit Protuberanzen. Samen dimorph; schwarze Samen 1,0-2,0 mm, braune Samen 2,0-3,0 mm.

Skizze (verändert) nach cretan flora (http://www.cretanflora.com). Laubblätter.



Wichtige Synonyme:

Atriplex tatarica subsp. recurva (d'Urv.) Rech.f. 1943 in Akademie der Wissenschaften in Wien, Mathematisch-Naturwissenschaftliche Klasse, Denkschriften 105: 122

Literatur:

•